'Er zijn veel ingrijpende veranderingen op komst'
Medisch Manager Ambulancezorg RAV Hollands Midden
Annemarie van der Velden
Annemarie van der Velden is de nieuwe Medisch Manager Ambulancezorg bij de RAV Hollands Midden. De Rotterdamse maakte na twaalf jaar de overstap van het Albert Schweitzer ziekenhuis in Dordrecht, waar ze fulltime werkte als SEH-arts en medisch manager van die afdeling.
‘Alleen maar vergaderen, vind je dat leuk? Dan kom je toch nergens aan toe?’
Nadat Annemarie van der Velden deze zomer bekendmaakte dat ze Medisch Manager Ambulancezorg van de RAV Hollands Midden zou worden, kwamen er van collega’s, familie en vrienden veel felicitaties. Soms gevolgd door een vooroordeel dat managers vooral druk zijn met het bijwonen van bijeenkomsten, congressen, meetings en besprekingen.
,,Mijn antwoord op die opmerking? Dat je moet zorgen dat je bij de goede vergaderingen zit’’, zegt Annemarie die vanuit haar functie onder meer verantwoordelijk is voor scholing, onderwijs en patiëntenzorg, inclusief de afhandeling van oproepen middels AMPDS/ProQA. ,,Dat wil niet zeggen dat andere meetings niet belangrijk zijn, maar ik kies wel die bijeenkomsten waar ik zelf iets aan kan bijdragen. De laatste jaren heb ik al medisch manager bij de SEH en als voorzitter van de Nederlandse Vereniging van Spoedeisende Hulp Artsen gemerkt dat ik het managementstukje erg leuk vind en dit goed kan. En ook vanuit deze functie ben ik heel erg bezig met de zorg, maar met iets meer helikopterperspectief en de langere termijn.’’
Point of care testen
Tijdens haar sollicitatiegesprek ging het met name over dat laatste onderwerp: de toekomst van de ambulancezorg. ,,In plaats van een vragenvuur werd mijn tweede gesprek met de kandidatencommissie een fijn kringgesprek waarin we met z’n vieren nadachten over hoe over de ambulancezorg er over vijftien tot twintig jaar uit zou zien.’’
Annemaries voorspelling: er zijn veel ingrijpende veranderingen op komst. ,,Ten eerste door de point of care testen. Diagnostiek die nu nog in het ziekenhuis plaatsvindt en waarvoor patiënten met de ambulance vervoerd moeten worden, zullen met die testen veel meer in de thuiszetting plaatsvinden. Dat gaat een groot verschil maken tussen wel of niet vervoerd worden. Of met de tussenkomst van de huisarts. Dat gaat onze zorg erg veranderen.’’
Verder voorziet de nieuwbakken medisch manager meer functiedifferentiatie. ,,Denk aan een physician assistant of verpleegkundig specialist die met zelfstandige bevoegdheid op de ambulance zit waardoor mensen ook meer binnen hun eigen setting behandeld kunnen worden.’’
De opmars van telemedicine noemt Annemarie een derde belangrijke ontwikkeling. ,,Als je zorgprofessionals op afstand kunt laten meekijken, wordt de noodzaak voor vervoer minder.’’ Ook de meldkamer kan hier gebruik van gaan maken, zo merkt ze vrijwel direct op. ,,De meldkamer in Londen experimenteert momenteel met technologie om ter plaatse mee te kijken met de beller. Die wordt bij de oproep gevraagd om snel een app te installeren en de omgeving te filmen. Daardoor kan de centralist een veel betere inschatting maken wat er aan hulp ingezet moet worden. Hoe gevaarlijk is het, hoeveel wagens zijn er nodig, moeten we een heli mee laten vliegen?’’
Artificial Intelligence
Tot slot voorspelt Annemarie een grotere rol van kunstmatige intelligentie. Zo loopt er in Engeland een pilot met apparatuur die op basis van videobeelden in een percentage vertelt hoe ziek een persoon is. Komt dit onder een bepaald niveau dan wordt daar automatisch de inzet van een MMT aan gekoppeld. ,,Die test is ingegeven door ongevallen met jonge mensen in Londen. Die zitten er bijvoorbeeld bij een bekkenbreuk op het oog aanvankelijk goed bij, terwijl ze dan eigenlijk al aan het einde van hun kunnen zitten.’’ Die ontwikkelingen vindt Annemarie superinteressant. ,,Op termijn kunnen we die toepassingen mogelijk ook hier op de MKA en in ProQA integreren. Het maakt het werken aan de ene kant complexer, maar je kunt veel gerichter aan de slag, de hulp veel beter afstemmen op de patiënt.’’
‘Meldkamer lange tijd een ondergeschoven kindje’ In de ogen van Annemarie is het landelijke tekort aan intakecentralisten het gevolg van te weinig aandacht. ,,Ik denk dat de meldkamer lange tijd een ondergeschoven kindje is geweest. Daardoor is er minder bekendheid met het vak.’’
Annemarie juicht toe dat er verpleegkundigen en ambulancechauffeurs zijn die de overstap maken naar de MKA, maar ze waarschuwt wel. Zo loopt het tekort aan verpleegkundigen de komende jaren almaar op tot vele tienduizenden. ,,We moeten de nieuwe mensen niet alleen maar vanuit de zorg naar een andere plek halen, want dan kom je straks nog meer handen tekort aan het bed.’’
Om die reden is ze enthousiast dat er pogingen worden ondernomen om andere professionals na een gedegen training te laten werken op de MKA. ,,Harde triage op straat heeft allang aangetoond dat je dit beter door een leek kan laten doen dan een zorgprofessional. Die wil zijn hele medische kennis er op loslaten. Het helpt soms als je niet alle kennis hebt die je er bij kunt slepen. Bovendien is AMPDS/ProQA ontwikkeld voor de triage door centralisten zonder verpleegkundige achtergrond, dat zou dan toch ook in Nederland moeten kunnen. Daarbij is het dan wel van groot belang dat een niet-verpleegkundig centralist moet kunnen terugvallen op een verpleegkundig centralist voor overleg, bijvoorbeeld middels een regiefunctie. Rechttoe rechtaan is duidelijk, maar voor complexere zaken is een back-up wel zo veilig.’’
Met de voeten in de klei Naast haar driedaagse baan als MMA blijft Annemarie als SEH-arts verbonden aan het Albert Schweitzer ziekenhuis. ,,Met een 0-urencontract. Ik wil contact houden met de werkvloer van het ziekenhuis, omdat dit belangrijk is op inhoudelijk vlak van de ambulancedienst. Doordat je besluiten moet nemen over de veiligheid van de patiëntenzorg is het volgens mij goed als je ook met de voeten in de klei blijft staan.’’
Verder is er een heel praktische kant, zegt ze lachend. ,,Ik moet mijn vlieguren maken als arts.’’