CASUS
'De beentjes hangen eruit…'
CASUS
'De beentjes hangen eruit…'
De 112-lijn gaat over op een druilerige avond in oktober. Een man geeft in paniek aan dat zijn vrouw 38 weken zwanger is, weeën heeft en dat 'de beentjes eruit bungelen'. Geen verloskundige ter plaatse. De centralist start vanuit protocol 24 (Bevalling) de instructies. Ze zet in op de stuitbevalling, laat de vrouw de beste houding aannemen en geeft begeleiding tijdens de weeën. De aanrijdtijd voor de ambulance zal ongeveer tien minuten zijn. De centralist realiseert zich dat het voorlopig op haar, op de melder en op de kraamvrouw aankomt. De instructies zijn zeer gedetailleerd rond het voorbereiden van een zachte plek op de grond; de billen van de moeder moeten naar de rand van het bed en ze moet haar knieën beetpakken en naar de borst trekken. De centralist checkt continu of de instructies begrepen worden. De melder wordt rustiger. Gehoor en gevoel Ondanks alles verloopt de bevalling aanvankelijk goed. De vader ondersteunt het lichaam van de baby, totdat het hoofdje niet meer verder wil. De centralist wist al dat dit een moeilijke bevalling zou kunnen worden. We zijn inmiddels zeven minuten verder in de melding. De volgende instructie luidt: 'Als de baby's armen eruit zijn, maar het hoofd er bij de eerstvolgende perswee niet uitkomt, moet u de moeder helpen om te gaan staan. Zij moet haar knieën buigen en wijdbeens hurken. Zeg haar zo hard mogelijk te persen'. Let wel, dit zijn meldersinstructies en de centralist doet alles op gehoor en gevoel, zonder beeld. Kort na de laatste instructie hoort de centralist het huilen van een baby. Het meisje is geboren en wordt in een schone doek gewikkeld. De centralist geeft nog wat instructies rond de navelstreng en is opgelucht dat het uiteindelijk allemaal zo verlopen is.
Kort na de geboorte arriveert de ambulance. En terwijl de bemanning de zorg overneemt, wordt de verbinding verbroken. Voor de centralist eindigt daar de eerste hulpverlening. Ongeveer vijf minuten later krijgt de meldkamer een urgente spraakaanvraag van de ambulance. De ademhaling van de pasgeborene is niet helemaal optimaal dus de ambulance wil graag met spoed naar het ziekenhuis. Dezelfde centralist doet een vooraankondiging bij het ziekenhuis en kan vanuit de eigen melding ook de aanloop naar de geboorte goed beschrijven. Alles zal in het ziekenhuis klaarstaan voor een goede opvang. Compliment Een uur later belt de ambulanceverpleegkundige met de meldkamer en vraagt naar de centralist die de bevalling heeft begeleid. De ambulanceverpleegkundige geeft aan dat uit de overdracht door de vader thuis totaal niet op te maken was dat het een probleembevalling was geweest. De kersverse ouders waren alleen maar blij met hun dochter, waarna de focus naar de ademhaling van de baby ging en men vlot wilde doorpakken richting het ziekenhuis. Eigenlijk hoorden de ambulancehulpverleners de volledige versie pas in het ziekenhuis. En toen realiseerden zij zich dat tijdens het aanrijden naar het adres al veel belangrijke hulp was verleend. Dat compliment wilden ze leggen waar het hoorde, vanuit het besef dat de centralist regelmatig de eerste hulpverlener ter plaatse is. Bij reanimaties, ernstige bloedingen, bevallingen, een val van hoogte, een bedreigde ademweg en tal van andere situaties hangt het succes mede af van wat de eerste vijf, tien, of vijftien minuten aan hulp wordt geboden.