Casus
CO waar niemand het verwachtte
Casus
CO waar niemand het verwachtte
Op een zomernacht luidt een 112-melding kort samengevat: Een jongen is thuis misselijk geworden en heeft flink overgegeven. Als gevolg daarvan is zijn moeder flauwgevallen. De intakecentralist vraagt om verduidelijking wie van beiden zorg nodig heeft. De melder zegt dat het om de moeder gaat. Bij het doorlopen van protocol 31 blijft de moeder verminderd aanspreekbaar, ze antwoordt traag. De ambulance gaat rijden onder A1. Bij aankomst ter plaatse blijkt met de twee aanwezige kinderen, onder wie de misselijke jongen, ogenschijnlijk niets aan de hand. De moeder echter vertoont kenmerken van CO-intoxicatie, hetgeen wordt bevestigd door de CO-meter op de monitor van het ambulancepersoneel. Brandweer De uitgiftecentralist krijgt via een urgente spraakaanvraag van de verpleegkundige terug dat een tweede ambulance en de brandweer met spoed ter plaatse moeten komen. De ambulancebemanning en de kinderen verlaten het huis direct voor hun eigen veiligheid, de moeder blijft achter terwijl de brandweer en een tweede ambulance onder A1 aanrijdend zijn. Uiteindelijk blijkt de oorzaak van de CO-vergiftiging een binnenshuis geplaatste barbecue. Koolmonoxide is altijd al een sluipmoordenaar, maar in deze casus schuilt extra verraderlijkheid:
- Achteraf bleken de klachten door CO bij de jongen te zijn begonnen, maar dit was niet duidelijk voor de meldkamer en ook niet voor de ambulance. Bij aankomst stond de jongen in de buitenlucht zonder klachten de ambulance op te wachten.
- De melding had als aanleiding flauwvallen, kennelijk als gevolg van schrik of stress. Bij uitvraag of er één of meer slachtoffers waren (dat laatste is een mogelijke indicatie voor de aanwezigheid van CO) werd gezegd dat het om één patiënt ging.
- Het (levensgevaarlijke) binnen barbecueën komt wel vaker voor, maar is midden in de zomer hoogst ongebruikelijk.
Ruggenspraak Op de meldkamer hadden de centralisten van intake en uitgifte tijdens de melding meteen al ruggenspraak, omdat het een opmerkelijk verhaal was. Toch was bij beiden geen onderbuikgevoel ontstaan over CO. Ook bij de aanrijdende ambulancebemanning, die op basis van de info in het kladblok bij de meldkamer nog dubbelcheckte wie de patiënt was, rees geen vermoeden. Nadat moeder en beide kinderen aan het ziekenhuis zijn overgedragen, worden ook bij de eerst aanwezige ambulancehulpverleners afwijkende bloedgaswaarden vastgesteld waarvoor zij zuurstof moeten ontvangen. De moraal van deze casus, zowel voor centralisten als ambulancebemanningen:
- Stel jezelf (en je collega’s) voortdurend de vraag of de situatie wellicht helemaal anders kan zijn dan je aannam.
- Houd het risico van CO altijd in het achterhoofd en ga nooit ergens naar binnen zonder je CO-melder, ook al lijkt dit totaal niet aan de orde.
- Plaats je barbecue altijd buiten!