Het door Richtje geschetste dilemma ‘meteen opleiden of laten wachten’ is herkenbaar voor Xander Kluts, hoofd van de meldkamer ambulancezorg van Hollands-Midden. Die is met 18 voltijd centralistenbanen namelijk drie keer zo klein als de meldkamer van Rotterdam. Xander: “Onze opleidingscapaciteit is daardoor ook een stuk kleiner. Ik kan hooguit één collega tegelijk opleiden, want het kost een andere centralist als werkbegeleider en in een klein team voel je dat gemis sterker. We krijgen best veel brieven van sollicitanten, ook kwalitatief goede. Lastig is dat ik ze niet in portefeuille kan houden. Want zodra er een opleidingsplek vrijkomt, hebben de meesten allang weer iets anders gevonden. Op sterkte raken duurt dus lang.” En intussen blijft het vullen van de roosters langdurig een probleem. Xander: “Het laatste waar je op inlevert, is de inzetbaarheid aan de telefoon. Dus dan snijd je noodgedwongen in neventaken zoals EDQ-diensten, wat je eigenlijk ook niet wil omdat je daarmee je kwaliteit op langere termijn aantast. Zo blijven we een beetje gevangen zitten in het systeem.” Xander zou graag zien dat er meer flexibiliteit en snelheid in het opleiden ontstaat. “Er begint maar een paar keer per jaar een opleiding tot centralist aan de Academie voor Ambulancezorg. Een kandidaat is zeven maanden bezig voordat hij of zij volledig inzetbaar is. Dat is lang, zeker als je bedenkt dat het opleidingsprogramma traditioneel veel aandacht geeft aan verpleegkundig inzicht. Dat staat bij werken met ProQA juist meer op de achtergrond. Het zou volgens mij korter kunnen, we zouden het daarover moeten gaan hebben met elkaar.”