‘Het lijkt soms of ik ProQA adem’
Saskia Rijnhout nieuwe voorzitter van landelijk EDQ-overleg
‘Het lijkt soms of ik ProQA adem’
Saskia Rijnhout nieuwe voorzitter van landelijk EDQ-overleg
Saskia Rijnhout is benoemd tot nieuwe voorzitter van het landelijk EDQ-overleg. De verpleegkundig centralist was al langer lid van de afvaardiging van de zes ProQA-meldkamers, maar werd gevraagd om Chris Keijsers op te volgen toen die zijn afscheid aankondigde. Saskia’s eerste wapenfeit is er al: het gezelschap gaat vooralsnog maar twee keer per jaar bij elkaar komen.
Na een leven lang in de Alblasserwaard in de buurt van Noordeloos en Ameide verhuisde Saskia Rijnhout onlangs naar Brabant. Van het ene platteland naar het andere was in meerdere opzichten een vertrouwde omgeving. Ze werkt immers sinds 2015 voor de Regionale Ambulancevoorziening (RAV) Brabant Midden-West-Noord. Aanvankelijk op de meldkamer in Tilburg en sinds 2020 in Bergen op Zoom.
De verhuizing was niet de enige verandering in Saskia’s leven. Ongeveer tegelijkertijd ging de geboren Zuid-Hollandse aan de slag als voorzitter van het landelijk EDQ-overleg. De bijeenkomst waar een afvaardiging van EDQ’ers bij elkaar komt voor intercollegiale toetsing, gelijkschakelen van werkwijzen en het leveren van input aan Medisch Managers Ambulancezorg. Zo worden tijdens deze meetings opvallende casuïstiek en noemenswaardige ontwikkelingen besproken.
Saskia Rijnhout
Babyluier ,,Ongeveer 50 procent van alle meldkamers ambulancezorg in Nederland werkt met AMPDS & ProQA. Dan is het goed om zaken met elkaar af te stemmen”, zegt Saskia. ,,Verder zit er een stukje lering in van elkaar en je kunt de krachten bundelen indien nodig. Neem bijvoorbeeld de wijziging in het protocol brandwonden bij een baby met een luier om. In het geval waarbij het kind een pot kokend hete thee over zich heen krijgt, zuigt de luier zich vol met het gloeiende hete water. Dan is het goed dat die luier zo snel mogelijk wordt afgedaan. Dankzij inspanningen vanuit onder meer het landelijk overleg zijn de instructies in ProQA hiervoor gewijzigd.”
Hoewel Saskia nut en noodzaak inziet van het landelijk overleg, moest ze toch even nadenken toen de vraag zich opwierp wie het stokje zou overnemen van haar voorganger Chris Keijsers die de rol zo lang en goed vervulde.
,,Anderen zei tegen mij: ‘Joh Sas, moet jij dat niet gaan doen?’ Ik zit diep in de stof en het lijkt soms of ik ProQA adem, haha. Zoals een collega me zei: ‘Als ik wat wil weten, dan klop ik bij jou aan, omdat jij weet hoe het zit’. Ik laat zaken echter altijd bezinken en heb het ook besproken binnen ons eigen team. Bovendien: Chris was ook Brabantse centralist en ik vroeg me af of je het voorzitterschap weer aan iemand van een Brabantse meldkamer moest geven.”
'Ik vroeg me af of je het voorzitterschap weer aan iemand van een Brabantse meldkamer moest geven'
‘Belangrijk dat landelijk overleg blijft staan’ Nadat ook haar eigen achterban Saskia aanmoedigde de stap te maken, mailde ze secretaris Martien Boerwinkel dat ze het deed. ,,Waarom zou ik eigenlijk niet? Ik had zelf toch ook wel wat wensen over het overleg en vind het heel belangrijk dat het overleg landelijk blijft staan. Dan moeten mensen toch een bepaalde rol pakken.”
Dan klinkt het resoluut uit haar mond: ,,Het is een uitdaging die ik met 100 procent aanpak. Hopelijk kan het landelijk orgaan in de toekomst nog meer doen dan wat het al heeft gebracht.”
Met een iets andere pet op (‘je zit er voor het landelijk geheel, meer een leidende rol met helicopterview’) zat Saskia onlangs haar eerste vergadering voor. Een bijeenkomst die voor de coronatijd jaarlijks vijf tot zes keer plaatsvond, maar die voortaan nog maar twee keer per jaar zal worden gehouden. Het is het eerste wapenfeit onder het nieuwe voorzitterschap. We gaan het gewoon proberen en met elkaar onderzoeken wat de best passende vorm gaat zijn voor de meldkamers.
'Het is een uitdaging die ik met 100 procent aanpak'
Minder animo ,,Het idee komt niet helemaal uit mijn koker, maar ik heb er wel het eerste balletje over opgegooid”, zegt Saskia. ,,We merkten in coronatijd dat er toch wel wat minder animo kwam voor de bijeenkomsten van om de twee of drie maanden. Geen kwestie van onwil, maar vaak een gevolg van problemen met de capaciteit op de meldkamers. Om de zoveel tijd voor overleg naar Soest heeft flinke impact op de roosters en mensen die je daarvoor vrij moet maken. Een vraag die je vaak hoorde was of de opbrengst van al die vergadering de druk op het rooster waard was.”
De noodgedwongen aanpak in coronatijd bleek een soort eyeopener. ,,In die periode deden we de vergaderingen vaak in twee uur af. Het was proppen, maar wel effectief. Zo ontstond het idee om de vergaderingen te minimaliseren om de effectiviteit zo hoog mogelijk te maken.”
Scholingsmoment Het tweejaarlijkse overleg lijkt voorlopig de standaard. ,,We gaan het uitproberen en bekijken hoe hoog dan de opkomst en hoe vruchtbaar de uitkomst is. Daarna kan de frequentie en opzet altijd nog gefinetuned worden.”
Een ander voorzichtig idee is om vanuit het landelijk overleg scholingsmomenten te organiseren. Voor álle EDQ’ers. ,,Om nog meer afstemming te krijgen en landelijk nog meer een geheel te vormen. Een hele ochtend of een middag, het is nog een beetje de vraag hoe we het in het vat gaan gieten”, aldus Saskia.
In het voorjaar wordt ‘het uitprobeersel’ besproken. Wordt dus vervolgd.